Author: Fedde

Inzamelen voor de voedselbank

De commissie GroeneKerk en de voedselbank hebben de handen ineen geslagen en een buurtkast gerealiseerd. In de hal van de kerk staat de eerste zondag van de maand een krat klaar. Aan u de vraag om ons aan producten te helpen.
Er is behoefte aan: pastasaus, toiletpapier (alleen kleine verpakking), blik soep, maandverband, tampons, wasmiddel en koffie.

De producten gaan naar de voedselbank en de voedselbank vult de buurtkast bij.

Zondag 3 juli starten we met inzamelen. Neemt u ook een product mee om te doneren? Hartelijk dank.

 

Werkgroep Groene kerk: Ria Kool: riakool@xs4all.nl 

Anja van der Weijde: anjavanderweijde@gmail.com


Bijbelkring

Op vrijdag 24 juni om 11.00 uur is de laatste bijbelkring voor de zomer. We lezen dan met elkaar de slothoofdstukken: Openbaring 21 en 22. Schuif gerust aan als u belangstelling heeft. In september gaan we met een nieuw bijbelboek van start.

Ds. Antoinette van der Wel, dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10 81 26 31


Ga je met me mee?

‘Geef dan uw knecht een opmerkzaam hart’
1 Koningen 3: 9

Na het kringgesprek met Anja Bruijkers (geestelijk verzorger) kwam ze schuifelend naar me toe. ‘Ga je met me mee? Ik voel me niet zo goed.’ ‘Wilt u even gaan liggen misschien?’ ‘Nee, dat is het niet, ik ben zo alleen en dat voel ik hier,’ haar hand op haar hart leggend.

Met kleine pasjes liep mevrouw L. naar haar kamer. De eerste maanden van haar verblijf was haar kamer leeg op een bed en een kast van het huis na. Inmiddels hangen er schilderijen en staan er meubeltjes; een eettafel met stoelen, een fauteuil, een salontafel. Mevrouw L. pakte een washand waar kleurpotloden in zaten. Op de eettafel stond een mandje met nog meer kleurpotloden. ‘Dit helpt een beetje, dan voel ik iets, ik wil iets voelen, begrijp je? Het maakt me rustig.’ Mevrouw L. liet enkele potloden door haar handen gaan. ‘Kleuren doe ik zelf, niemand hoeft me dan te helpen. Mijn man vindt het maar raar, hij begrijpt het niet.’

Razend knap vind ik het, dat ze heeft uitgevonden dat kleuren haar helpt. Ze bedankte me voor het luisteren, ‘want dat helpt ook altijd.’ Beschaamd liep ik haar kamer uit, beseffend dat ik haar nu pas begreep. Mevrouw L. had zich niet al kleurend teruggetrokken in haar eigen wereldje. Mevrouw L. was aan het overleven middenin de wereld, in het leven dat haar in zijn greep had gekregen op een paar vierkante meter, ‘terwijl ik altijd buiten was.’

De vragen van Anja hadden haar gedachten omgewoeld. ‘Waar word je blij van, wat had je anders willen doen in je leven, welk seizoen past bij je?’ En toen was mevrouw L. gaan praten. Ze voelde dat ze het kwijt moest. ‘Ga je met me mee?’

Tineke Vroegindeweij


Pasen 2022

Wat was het heerlijk om Pasen te vieren. De dagen in de stille week waarop we zongen, avondmaal vierden in een grote kring, het lijdensevangelie lazen en de nieuwe paaskaars door Astrid werd binnengedragen. We ontstaken een lichtje aan de kaars en de kerk werd helder verlicht. Op paasmorgen met de kinderen in de dienst, waar vrolijk de toon werd gezet van nieuw begin. Wat heb ik genoten van heel gewoon in de kerk zijn, na twee jaar Pasen in lockdown. De vrijheid om het feest te vieren, om bij elkaar te zijn, om naar buiten te lopen met je koffie in de hand en te genieten van de lente, wat is het toch bijzonder. In de krant lees ik dat in Oekraïne ook Pasen wordt gevierd. Het leven vieren in een omgeving van dreiging en geweld, hoe doe je dat? Ik was geraakt door een oudere vrouw, die zei: ook al hebben we niets, vieren zullen we! Het paasfeest als dwarse daad van verzet tegen alles wat mensen bedreigt, zo is het volgens mij bedoeld. Hoe bewonderenswaardig is die veerkracht, hoe krachtig het licht dat opgaat, zelfs in de meest donkere nacht. Het raakte me dit jaar meer dan ooit. De kaars die we thuis aanstaken bij de lunch op zondag, de warme dagen, de lente, het licht en het leven. Het teken van Gods trouw als een regenboog over ons leven gespannen. Laten we hopen en bidden dat ook elders op deze aarde mensen in vrede mogen vieren.

Dank je wel, Teus, ambtsdragers, lieve vrijwilligers van De Open Hof, voor de schikkingen, de muziek, het ontbijt, de koffie, de zaaibakjes voor de kinderen, het was een prachtig feest.

Ds. Antoinette van der Wel (dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-1081263)


Labyrint lopen Zaterdag 7 mei a.s.

Wie gaat er mee een labyrint lopen?

In een labyrint volg je gewoon het pad en laat je je gedachten de vrije loop. Soms lijk je bijna in het hart uit te komen, dan voert je weg juist weer naar de rand. Een labyrint symboliseert onze levens- en geloofsweg. Soms lijken we heel dicht bij de bron van ons leven, bij God te zijn, soms lijkt de afstand bijna onoverbrugbaar. Een labyrint nodigt uit om aandachtig te leven. Waar ben ik nu, waar kom ik vandaan en hoe ga ik nu verder? Kortom, een labyrint lopen geeft te denken….

Meer informatie over het labyrint en de kerk De Ark: klik hier.

 

Waar: Berkel en Rodenrijs, Labyrint lopen in het Annie M.G. Schmidtpark
Wanneer: Zaterdag 7 mei a.s.

Programma:

  • 9.30 uur: Verzamelen bij De Open Hof waarna we gezamenlijk met auto’s naar Berkel en Rodenrijs vertrekken.
  • 10.00 uur: Ontvangst met koffie en thee in de De Ark te Berkel en Rodenrijs. We ontmoeten gemeenteleden van De Ark. Uitleg door ds. Koos Zijlstra in de kerk De Ark
  • 13.00 uur: Terug bij De Open Hof

Kosten: Helemaal gratis! Met elkaar de benzinekosten delen, mag natuurlijk wel.
Aanmelden: Graag voor 29 april 2022 bij dsavdwel@deopenhof-hia.nl telefoon 06-10812631.

Een labyrint lopen hoeft niet inspannend te zijn.Iedereen is van harte welkom.

Commissie Vorming en Toerusting


Laat je linkerhand niet weten wat je rechterhand geeft…

Dit bijbelvers uit Mattheüs 6, kwam deze week spontaan bij mij op toen ik bij thuiskomst uit Ambacht een doos met planten aantrof. Er zat een hartelijk kaartje bij, dat mij deed vermoeden dat de gulle gever waarschijnlijk vorige week in de kerk was, met een beetje water en aandacht zouden de planten wel gaan groeien. Maar een naam ontbrak op het kaartje. Nu ben ik van nature nieuwsgierig, of mooier gezegd belangstellend en een cadeautje krijgen zonder te weten van wie, is dus best lastig voor me. Ik heb de planten in kleurige potten gezet en ze staan nu vrolijk in ons nieuwe huis.

Jaren geleden preekte ik eens over het zitten onder je eigen wijnrank en vertelde eerlijk dat mijn wijnrank absoluut geen vruchten voortbracht. Wie schetst mijn verbazing toen ik na een vergadering opeens trossen druiven zag hangen aan mijn miezerige wijnrank. Het gemeentelid die hier verantwoordelijk voor was heeft maanden pret gehad, omdat ik echt niet wist wie dit had gedaan. Zelfs mijn mannen thuis, die geholpen hadden, hielden de kaken stijf op elkaar. Toch heeft het ook iets prachtigs, lieve woorden en wensen, anoniem ontvangen en vervolgens gewoon genieten van wat je toevalt. Dat lijkt verdacht veel op het mooie bijbelse woord: genade.

Ds. Antoinette van der Wel, dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10 81 26 31


Vespers in de veertigdagentijd.

In de veertigdagentijd is er elke woensdag een vesper in De Ark, Olijfgaarde 12. Het zijn korte, meditatieve diensten, een moment van stilte te midden van de hectiek van het leven. Collega Piet van Veldhuizen en ik gaan om de beurt voor in deze vieringen. We plaatsen steeds een omstander uit het lijdensverhaal van Jezus in de aandacht.

Woensdag 16 maart lezen we over Thomas en op 23 maart ontmoeten we Judas.

Van harte welkom.


Lente

Opeens is het lente. De verhuizers zitten in de zon pauze te houden voor ons nieuwe huis. Er worden grappen gemaakt en de sfeer is ontspannen en vrolijk. Tegelijkertijd piept mijn telefoon met een pushmelding over de oorlog in

Oekraïne. Tegengestelde gevoelens vechten om mijn aandacht. Ik ben heel blij met ons mooie nieuwe huis. De ruimte en het licht maken me vrolijk. Maar als ik de beelden van de oorlog zie, van al die mensen op de vlucht, dan raakt het me zeer. Zo dichtbij huis, zo kwetsbaar, zo bedreigend.

En het wordt lente, een seizoen dat me elk jaar weer blij maakt. Wat zijn de knoppen mooi, de voorjaarsbloemen bloeien vol overgave en ik zie een groen waas over de bomen. We hebben bij ons nieuwe huis een mezenkastje opgehangen en vanmorgen zag ik een meesje naar binnen vliegen. Zou het een nieuwe bewoner zijn?

Bij de Bijbelkring lezen we uit Prediker. We horen over de broosheid van het leven, over hoe de dood inbreekt in het gewone bestaan.  Over een leven dat soms zomaar in scherven valt. Prediker spreekt ook vol overgave van het genieten van het leven. Hij zegt: eet je brood met tevredenheid en drink je wijn met een goed humeur.

Blijkbaar is het inderdaad zo dubbel. Oorlog en lente gaan hand in hand. Klein geluk en grote zorgen op het wereldtoneel vragen afwisselend om onze aandacht. En kunnen we dan God ter sprake brengen?

Misschien alleen zo: in scherven wordt het licht weerkaatst, in de kwetsbare narcis bloeit het leven tegen de klippen op, we koesteren de eerste zonnestralen als teken van toekomst. Zo gaan we de veertigdagentijd in, vertrouwen dat het licht de nacht zal overwinnen, dat leven altijd sterker is dan de dood.

Ds. Antoinette van der Wel, dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06 10 81 26 31