Het licht breekt door

Op onze vakantie in Toscane bezochten we menig kerkje. Heerlijk om even uit het felle licht de stilte binnen te stappen. Ik ga meestal gewoon op de achterste bank zitten om rustig om me heen te kunnen kijken. In zo’n klein dorpje, ergens onderweg, zagen we dit kunstwerk. Het is een massieve en roestige metalen plaat die is open gezaagd en waarbij de kanten als een soort deur op een kier zijn gezet. Er achter brandt licht. Ik moet gelijk denken aan het lied van Leonard Cohen. There’s a crack in everything, that’s how the light gets in. (Er is een barst in alles, zo komt het licht tevoorschijn). Ik vind dat een troostende gedachte. Ons leven is maar al te vaak vol van breuken en scheuren. Niemand komt immers ongeschonden door het leven heen. En hoewel wij altijd ons best doen om barsten en scheuren te vermijden, voor onszelf en wie ons lief zijn, is het leven allesbehalve maakbaar. Maar wat een troost je te bedenken dat in die scheuren en barsten ook licht ons tegemoet komt. In dat kleine kerkje, waar het licht me tegemoet kwam, wist ik weer dat juist dat licht ook met God te maken heeft. Dat hoe kwetsbaar wij ook zijn, juist in die kwetsbaarheid Gods licht ons kan bereiken. Dat maakt de scheuren en barsten in ons leven niet makkelijker, maar terugblikkend wel beter te dragen.

Ds. Antoinette van der Wel, dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10 81 26 31

Aan tafel…

Het nieuwe jaarthema van de PKN is ‘Aan tafel’, een thema waar ik blij van word. Aan tafel komt het hele leven voorbij, worden verhalen gedeeld, wordt gelachen, gehuild, gedebatteerd en soms vol overgave geruzied. Hoewel uit onderzoek blijkt dat steeds minder mensen met elkaar aan tafel eten, hecht ik er zeer aan om ten minste een keer per dag mijn huisgenoten aan tafel te treffen. Het is niet alleen het moment om de dag door te nemen, maar vooral ook om elkaar weer even in de ogen te zien. Op vakantie in Toscane genoten we van het heerlijke eten in de zon, van de aandacht die werd besteed aan het, met enkele ingrediënten, op tafel zetten van een heerlijk bord eten. Het nodigt me uit nieuwe recepten te gaan proberen.

Prachtig vind ik de vele bijbelverhalen waarin samen wordt gegeten. Haastig bij de uittocht uit Egypte, in bijzonder gezelschap in de evangeliën. Altijd weer blijkt het delen van de maaltijd een moment van bezinning en ontmoeting. Wat wordt gegeten, lijkt niet zo vreselijk belangrijk te zijn, tenzij de profeten beschrijven hoe het eraan toegaat als de Eeuwige zijn mensen bijeenbrengt. Dan vloeit de wijn rijkelijk en wordt het lekkerste eten aangedragen.

Aan tafel wordt het leven gedeeld, worden we aan elkaar toevertrouwd, krijgen we zicht op hoe het leven is bedoeld. Daar waar iedereen mag aanschuiven, een plekje aan de  tafel krijgt, wordt iets zichtbaar van Gods koninkrijk. Waar we brood en wijn met elkaar delen, nemen we een voorproefje op dat rijk. We worden uitgenodigd, we zijn welkom, er is een plaats voor ons gereserveerd. Zo samen vieren, zo samen tafelen, zo welkom zijn, daar wordt een mens gelukkig van. Aan tafel…

Ds. Antoinette van der Wel (dsavdwel@deopenhof-hia.nl telefoon 06-10 81 26 31)

Inzamelen voor de voedselbank

De commissie GroeneKerk en de voedselbank hebben de handen ineen geslagen en een buurtkast gerealiseerd. In de hal van de kerk staat de eerste zondag van de maand een krat klaar. Aan u de vraag om ons aan producten te helpen.
Er is behoefte aan: pastasaus, toiletpapier (alleen kleine verpakking), blik soep, maandverband, tampons, wasmiddel en koffie.

De producten gaan naar de voedselbank en de voedselbank vult de buurtkast bij.

Zondag 3 juli starten we met inzamelen. Neemt u ook een product mee om te doneren? Hartelijk dank.

Werkgroep Groene kerk: Ria Kool: riakool@xs4all.nl 

Anja van der Weijde: anjavanderweijde@gmail.com

Bijbelkring

Op vrijdag 24 juni om 11.00 uur is de laatste bijbelkring voor de zomer. We lezen dan met elkaar de slothoofdstukken: Openbaring 21 en 22. Schuif gerust aan als u belangstelling heeft. In september gaan we met een nieuw bijbelboek van start.

Ds. Antoinette van der Wel, dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10 81 26 31

Ga je met me mee?

‘Geef dan uw knecht een opmerkzaam hart’
1 Koningen 3: 9

Na het kringgesprek met Anja Bruijkers (geestelijk verzorger) kwam ze schuifelend naar me toe. ‘Ga je met me mee? Ik voel me niet zo goed.’ ‘Wilt u even gaan liggen misschien?’ ‘Nee, dat is het niet, ik ben zo alleen en dat voel ik hier,’ haar hand op haar hart leggend.

Met kleine pasjes liep mevrouw L. naar haar kamer. De eerste maanden van haar verblijf was haar kamer leeg op een bed en een kast van het huis na. Inmiddels hangen er schilderijen en staan er meubeltjes; een eettafel met stoelen, een fauteuil, een salontafel. Mevrouw L. pakte een washand waar kleurpotloden in zaten. Op de eettafel stond een mandje met nog meer kleurpotloden. ‘Dit helpt een beetje, dan voel ik iets, ik wil iets voelen, begrijp je? Het maakt me rustig.’ Mevrouw L. liet enkele potloden door haar handen gaan. ‘Kleuren doe ik zelf, niemand hoeft me dan te helpen. Mijn man vindt het maar raar, hij begrijpt het niet.’

Razend knap vind ik het, dat ze heeft uitgevonden dat kleuren haar helpt. Ze bedankte me voor het luisteren, ‘want dat helpt ook altijd.’ Beschaamd liep ik haar kamer uit, beseffend dat ik haar nu pas begreep. Mevrouw L. had zich niet al kleurend teruggetrokken in haar eigen wereldje. Mevrouw L. was aan het overleven middenin de wereld, in het leven dat haar in zijn greep had gekregen op een paar vierkante meter, ‘terwijl ik altijd buiten was.’

De vragen van Anja hadden haar gedachten omgewoeld. ‘Waar word je blij van, wat had je anders willen doen in je leven, welk seizoen past bij je?’ En toen was mevrouw L. gaan praten. Ze voelde dat ze het kwijt moest. ‘Ga je met me mee?’

Tineke Vroegindeweij