Na Pasen
Veertig dagen leefden we toe naar het paasfeest. We lazen in de vespers en op een aantal zondagen ernstige woorden uit Jeremia. Het bepaalde ons bij de kwetsbaarheid van ons leven en de aarde. In de stille week waren we vaak bij elkaar in de kerk. Op palmzondag werden we verrast door de prachtige muziek van het gelegenheidskoor, dat de toon zette voor de stille week. Het werd een bijzondere week. Op donderdag deelden we brood en wijn en werd de tafel afgeruimd als overgang naar de sobere goede vrijdag. Die dag luisterden we naar het lijdensevangelie en zagen hoe de kaars in stilte werd weggedragen. Op zaterdag stonden we buiten rondom de vuurkorf en staken de nieuwe paaskaars aan. We gaven het licht aan elkaar door en hoorden lezingen over leven vinden door de vloed heen. In de kring dachten we na over de doop en hoorden het paasevangelie. Op de paasmorgen, met de kinderen, mocht de lofzang voluit klinken, de dood heeft Hem niet vastgehouden. Om de diensten heen zijn er veel vrijwilligers aan het werk. Vaak onzichtbaar en stilletjes op de achtergrond, maar juist jullie maken dit feest bijzonder. Het open graf, gemaakt in de werkplaats van Janus door een aantal enthousiaste houtbewerkers, werd in de kerk tot een stilleven. Er waren prachtige schikkingen, elke week weer. Er werden beamerpresentaties gemaakt, de lectoren oefenden de teksten en er werd een klaagmuur gebouwd. Opeens lag hij er weer de intekenlijst voor het paasontbijt en we werden op de vroege paasmorgen feestelijk onthaald in De Hofkamer. En uiteraard waren er telkens weer de kosters, de leiding van de kinderdienst, de dienstdoende ambtsdragers en de organisten, met elkaar vierden we het feest. Dank allen voor dit mooie paasfeest, teken van een levende en levendige gemeente, teken van hoop te midden van een wereld die vaak zo donker lijkt.
Ds. Antoinette van der Wel (dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10 81 26 31)
