I
n het tijdschrift Petrus dat deze maand verscheen, is een essay opgenomen van Marusja Aangeenbrug over de roep om eenheid die overal klinkt: ‘in de kerk, in Nederland, wereldwijd. In de mens leeft de behoefte om onderdeel te zijn van een groter geheel. Het nieuwe jaarthema van de Protestantse Kerk past daar helemaal bij: ‘Ga mee!’ Dat is een oproep om samen op te trekken. … We zijn allemaal kinderen van één Vader.’
Het essay eindigt met woorden van Michael Bruce Curry, bisschop van de Amerikaanse Episcopaalse kerk, die hij sprak, zo las ik, bij het huwelijk van prins Harry en Meghan Markle. Ik vind ze té mooi om niet te delen.
‘Als liefde de weg is, dan zal er op deze aarde nooit meer een kind met honger naar bed gaan.
Als liefde de weg is, dan zal gerechtigheid op ons neerdalen als een machtige stroom, dan zal rechtvaardigheid als een eindeloze beek vloeien.
Als liefde de weg is, dan is armoede verleden tijd.
Als liefde de weg is, dan zal de aarde een toevluchtsoord zijn.
Als liefde de weg is, dan zullen we onze zwaarden en schilden neerleggen, down by the riverside, en zullen we ons met oorlog niet meer bezighouden.
Als liefde de weg is, dan is er ruimte voor al Gods kinderen.’
Tineke Vroegindeweij