Pas bezochten we in museum Voorlinden de tentoonstelling van Anselm Kiefer. Deze kunstenaar maakt hele grote werken, die in het lichte gebouw indruk maakten. Ik vond het werk hiernaast een van de mooiste. Hoewel, als je goed kijkt, zie je in het gouden korenveld een reusachtige zeis. Er gaat dus ook een zekere dreiging van uit. Kiefer zoekt naar uitdrukkingswijzen om het verleden van Duitsland aan de orde te stellen en dat maakt dat zijn werk ook beklemmend is. Want hoe geef je een plek aan een schuldige geschiedenis? Het zijn vragen die ook bij ons leven als het gaat om slavernij en ons koloniale verleden en misschien ook wel op persoonlijk vlak. Durf je schuld onder ogen te zien? Te realiseren dat we vuile handen maken in dit leven. Zo kan kunst ons aan het denken zetten. Ik moest bij dit beeld ook aan het bijbelse beeld van de graankorrel denken. Jezus beschrijft zichzelf als een graankorrel die in de aarde moet vallen om nieuw leven mogelijk te maken. Blijkbaar gaat het leven ook altijd door de nacht en het donker heen, hoort het onlosmakelijk bij ons mens-zijn. Geloof niet als een succesverhaal, maar als een reële blik: een leven met stralende en donkere dagen. Maar uit de pijn kan ook nieuw leven ontstaan. Aan ons om dat onder ogen te zien, zoals Anselm Kiefer doet in zijn werk.
Ds. Antoinette van der Wel, dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10 81 26 31