Een doolhof? Nee, een labyrint!

Afgelopen zomer bezochten we de kathedraal in Amiens in Frankrijk. Daar, midden in het schip van de kerk ligt een prachtig labyrint. Dat is iets fundamenteel anders dan een doolhof. In een doolhof kom je steeds voor splitsingen te staan en kun je de verkeerde kant oplopen en vervolgens uren zoet zijn voor je het middelpunt bereikt. Bij een labyrint gaat het anders. Je volgt daarbij gewoon je weg. Soms lijk je bijna in het hart uit te komen, dan voert je weg juist weer naar de rand. Een labyrint symboliseert onze levens- en geloofsweg. Soms lijken we heel dicht bij de bron van ons leven, bij God te zijn, soms lijkt de afstand bijna onoverbrugbaar. Als ik er ergens een zie, dan kan ik niet anders dan rustig het pad volgen en mijn gedachten de vrije loop laten.

Het labyrint nodigt uit om aandachtig te leven. Waar ben ik nu, waar kom ik vandaan en hoe ga ik nu verder? Kortom, een labyrint lopen geeft te denken…

Met deze gedachten in het achterhoofd is een aantal jaren geleden in het Annie M.G. Schmidtpark in Berkel en Rodenrijs door een aantal bevlogen mensen een burgerinitiatief gestart en sindsdien ligt er een prachtig labyrint in het park.

Op zaterdag 7 mei organiseert de commissie Vorming en Toerusting een uitstapje naar dit labyrint. Uiteraard niet alleen om het te bekijken, maar vooral om het ook te lopen.

We krijgen eerst informatie van de belangrijkste initiatiefnemer van dit project, ds. Koos Zijlstra. We zijn daarbij te gast in mijn vorige kerk, De Ark. Zet u de datum vast in uw agenda?

 

Ds. Antoinette van der Wel (dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10812631)