Op vakantie lopen we allerlei kerken binnen. Zo werden we in Venetië verrast met een gratis concert door een Amerikaans universiteitskoor en werden we stil in de prachtige doopkapel van de Duomo van Padova. Op onze laatste dag in de bergen van Trentino beklommen we een heuvel waar de loopgraven uit de eerste wereldoorlog nog zichtbaar waren. Een gevoel van beklemming bekroop me toen ik daar rond liep. Zoveel geweld midden in dat vredige dorpje in de bergen. Hoeveel jonge mensen gingen hier verloren?
Wat verderop was een klein kerkje en een begraafplaats. Daar trof ik deze prachtige engel. Sierlijk staat hij daar en zo prachtig te midden van zo veel pijn en verdriet. Ik vond het een troostend beeld. Ook in de meest ellendige omstandigheden blijken er altijd engelen te zijn, die je dragen.
Daar, waar de sporen van oorlog en geweld zo zichtbaar waren, voelden we de stilte op die kleine begraafplaats, een stilte die het geweld deed verstommen.
Ik hoop van harte dat op al die plekken op aarde waar oorlog aan de orde van de dag is, er ook engelen zijn, die verzachten, die moed geven, die nabij zijn en die mensen op de weg naar vrede zetten. Misschien kunnen wij die engelen zijn.
Ds. Antoinette van der Wel (dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10 81 26 31