Op weg naar Ambacht vanuit Bergschenhoek zie ik de nieuwe A16 gestaag groeien. Het brengt wel eens wat onge-mak mee als mijn vaste afslag opeens gesloten blijkt te zijn en soms verbazing over hoe ingewikkeld zo’n klus ook is. In de afgelopen jaren is er hier hard gelobbyd om het Bergse Bos te ontzien bij die aanleg. Wat zou het jammer zijn als dit prachtige stukje groen verloren zou gaan vanwege weer een nieuw stuk asfalt. Gelukkig is er toen besloten om een tunnel onder het bos aan te leggen. Afgelopen zaterdag, op de dag van de bouw, mochten we er een kijkje ne-men. Met één van de zonen stapten we op de fiets om te gaan kijken. Het was een hele happening, waar trots verteld werd over hoe die aanleg op één van de drukste punten van Nederland gestalte krijgt. We stonden boven op het nieuwe viaduct bij het Terbregseplein en verbaasden ons over de gestage stroom met auto’s die langsreden. Wat is het toch ongelofelijk druk hier. Daarna liepen we een stukje de tunnel in. Ik moet het toegeven: het is een knap stuk werk. Boven op de tunnel wordt straks weer groen aangeplant. Het verkeer raast er dan onderdoor. Daar, te midden van een van de drukste stukken snelweg, verbaasden we ons. Waar gaan al die mensen toch naar toe, zo op de za-terdagochtend? De haast, de drukte, de veelheid, het doet me verlangen naar stilte en rust, naar groen en zingende vogels. Tegelijkertijd vraag ik me af, wat kan ik doen om die druk op de natuur te doen afnemen? Hoe zorgen we dat deze aarde bewoonbaar blijft voor wie na ons komen? En hebben we daar als gelovigen nog een opdracht te vervul-len? Als groene kerk denken we daar uiteraard over na. We zetten ook thuis kleine stapjes en misschien is het maar een druppel op een gloeiende plaat, maar heel veel druppels samen vormen wel een oceaan.
Ds. Antoinette van der Wel, dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10 81 26 31