Waar word je gelukkig van? Die vraag stelde ik afgelopen week aan de 18-plussers. Ik wist het natuurlijk wel, maar toch was ik geraakt door de antwoorden. Want geluk zit niet in grote huizen, carrières en bakken geld, maar in vriendschappen, ontmoetingen, natuur, lente en samenzijn. Toen ik een dag later een ommetje maakte werd ik ondanks het grijze weer heel blij van deze bloeiende takken. Prachtig hoe in een paar dagen tijd de schijnbaar dorre struik tot bloei kwam. Als ik bij het schrijven van dit stukje uit het raam van de studeerkamer kijk, zie ik de bomen voorzichtig uitbotten. Het wordt lente, een mooi begin van de 40-dagen tijd. Ik ervaar deze dagen altijd als buitengewoon troostend. Wat er ook deze wereld en in ons persoonlijk leven, hoe kwetsbaar we gebeurt in ons soms voelen, toch is er ook altijd weer die helende kracht, die de dorre takken doet opbloeien, die spreekt van leven en toekomst. Ik moest denken aan lied 982: in de bloembol is de krokus. En aan het rake vers in dat lied: in ons einde is de aanvang, in de tijd oneindigheid, in de twijfel ligt geloven, in ons leven eeuwigheid. Het is soms amper te begrijpen als het leven pijn doet, maar toch, ergens is een ervaring van grond onder je voeten, van leven te midden van dood, van een morgen die de duisternis verdrijft. Zo leven we toe naar het paasfeest, dankbaar voor klein geluk en tekenen van leven.
Ds. Antoinette van der Wel (dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10812631)