Begin april genoten we tijdens een week vakantie van de zon en van de schoonheid van de Brabantse Kempen. Na een tussenstop in Middelbeers fietsten we langs de Oude Sint-Willibrorduskerk, kortweg het Oude Kerkje genaamd, het gaaf bewaard gebleven bakstenen dorpskerkje van Middelbeers dat stamt uit de 15e eeuw. Stichting het Oude Kerkje, zo las ik, organiseert er nu tentoonstellingen en concerten. En zo stuitten wij op een prachtige expositie. Geraakt werd ik door twee schilderijen van Titia Droog-Louw.
De Vredesduif voor de Klaagmuur (1993)
‘Het was het jaar dat Rabin en Arafat elkaar de hand gaven en dat we de hoop hadden dat er vrede werd uitgebroed. De wil om het broedsel te beschermen verbeeldde de kunstenares met de gebedsdoeken van de Joden en de Palestijnen.’
Breiende vredesduif (2005
‘De duif (rechts) maakt met draden van alle kleuren van de verschillende wereldreligies een Lap. Dit om aan te geven dat we eigenlijk allemaal hetzelfde willen en dat het maar toevallig is waar we geboren zijn.’
Tineke Vroegindeweij