Bij de Schotse westkust ligt een klein eiland: Iona. Het kost moeite om daar te komen. Eerst naar het eiland Mull varen en dan met nog een pontje naar Iona. In de zesde eeuw stichtte Columba er een klooster en vanuit dat afgelegen eiland ontstonden er gaandeweg nog meer kloosters en gemeenschappen. Vandaag is er in de Abbey nog steeds een oecumenische gemeenschap, die teruggrijpt op het Keltische christendom, met een eigen liturgie en een huis in Glasgow, voor mensen die hulp nodig hebben. Ook vandaag zijn er mensen die zich aan de Abbey verbinden. Zo is er een wereldwijde beweging ontstaan en is menigeen als pelgrim naar het eiland gereisd. Heel wat jaren geleden waren we er een dagje op bezoek met onze kinderen en waren we onder de indruk van de Abbey op dat kale eiland. Ik moest er deze week aan denken toen ik voor de 18+ groep op zoek was naar een moderne geloofsbelijdenis. Het mooie van Iona vind ik namelijk dat er ruimte is voor een persoonlijke spiritualiteit, maar dat deze tegelijkertijd ook maatschappelijk verbonden is. Het is een geloof dat handen en voeten heeft, en tegelijkertijd een zekere blijmoedigheid in zich draagt. Ik deel een klein stukje van de belijdenis die we met de jongeren lazen en die ons aansprak vanwege het heldere en hedendaagse taalgebruik.
‘Dat het Christus erom gaat
dat we in woord en daad
en met plezier meedoen met de veelkleurige menselijke cultuur,
dat we de aarde in al haar schoonheid en kwetsbaarheid bewaren,
dat we getuige zijn van de liefde van God voor ieder mens,
en dat we allen uitnodigen om te delen in die ervaring die alles omkeert:
dat geloven wij!’
Ds. Antoinette van der Wel (dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10 81 26 31)