Reactie op de Nashville-verklaring, voorgelezen op zondag 13 januari aan het begin van de eredienst.
Begonnen we de dienst met de groet; vrede zij u allen! Op het leesrooster staat Jesaja 40:1-11. In deze lezing gaat het om de kracht van God en de kwetsbaarheid van de mens. Mensen zijn kwetsbaar. Laten we dus voorzichtig zijn met elkaar. Die kwetsbaarheid hield ons de afgelopen week bezig.
In november is er een synodevergadering van de PKN geweest. Toen stond op de agenda de vraag of er verschil moest zijn tussen het inzegenen van het huwelijk van man en vrouw en het zegenen van een homohuwelijk. Er is gesproken en geen wijziging doorgevoerd. Kerken binnen de PKN mogen zelf weten of zij andere relaties dan een huwelijk tussen man en vrouw willen inzegenen. Men wil geen verscherping van standpunten, maar ruimte voor gesprek over gender, seksualiteit en huwelijk. Na deze synode heeft Op Goed Gerucht een open brief geschreven, bedoeld als positief signaal, met de inhoud: in heel veel kerken maken we geen onderscheid, niet tussen homo’s en hetero’s, niet tussen zegenen en inzegenen. Deze brief is door 400 mensen ondertekend.
Afgelopen week was de Nashville-verklaring in het nieuws. Deze verklaring van kerken in de Verenigde Staten is in het Nederlands vertaald en voorzien van kanttekeningen. Deze verklaring is door 250 mensen ondertekend en gaf veel ophef. De Nashville-verklaring wil zich verdedigen uit zorg dat de kerken zich teveel zouden aanpassen aan de tijdgeest. Zij ervaren dat steeds minder mensen zich richten op God. Dat is een zorg die wij delen. Wij delen niet de overtuiging dat in de bijbel staat dat seksualiteit alleen in een huwelijk van man en vrouw plaats hoort te vinden. 42 jaar geleden schreef ds. A.J.R. Brussaard een boekje over homofielen in de kerk met de titel ‘een mens hoeft niet alleen te blijven’. Steeds meer protestantse kerken volgen hem daar in. Waar mensen in liefde en trouw het leven delen, mag Gods zegen daar op rusten. Waarom zou je mensen willen verbieden een langdurige liefdesrelatie aan te gaan.
De discussie die afgelopen week in de media is gevoerd roept boosheid en schaamte bij ons op. We schamen ons dat namens onze kerk homo’s worden buitengesloten, terwijl we andere godsdiensten beschuldigen van homofobie. We schamen ons voor alle mensen die bewust of onbedoeld door ons beschadigd zijn. We schamen ons over kerken die gebruikt worden voor politiek. We bidden om zegen voor de kerken, We bidden dat er gebeden wordt om oprecht God te ontmoeten. Dat is waarom we kerk zijn, We belijden dat we kinderen van God zijn We hopen Gods aanwezigheid te ervaren in doop en avondmaal en Hem te eren in onze liederen.
Ds. Marianne Moerland