Deze keer geen fotootje bij mijn stukje en dat heeft een reden. Wat ik hier met u wil delen is niet zo makkelijk in een beeld te vatten, dus doe ik het liever met woorden. In de afgelopen weken namen we afscheid van twee gemeenteleden. Hoewel de kerk eigenlijk gesloten is in deze periode en we samen met De Ark onze diensten vieren, waren er toch deze twee momenten waarop we bij elkaar waren in de kerk om afscheid te nemen.
Wat me altijd weer raakt op die momenten is de aanwezigheid van veel gemeenteleden. We schuiven samen de kerkbanken in achter de familie om te delen in hun verdriet, om op deze wijze een stukje warmte en liefde te delen. Het is voor mij ook altijd het moment waarop ik me realiseer hoe sterk een kerkgemeenschap kan zijn. Want er wordt niet alleen afscheid genomen van een geliefd familielid, maar ook van een gemeentelid. Een mens die een eigen unieke plaats in ons midden innam.
Er zit kracht in het samen zingen, in het samen zijn, in het delen van de verhalen over wie deze mens onder ons is geweest. Wat is dat toch een groot goed, dat we als mensen om elkaar heen kunnen gaan staan, als het leven ons toelacht, maar vooral ook op die momenten dat het leven pijn doet en schrijnt.
Om elkaar heen staan maakt dit leven zoveel mooier. Gods liefde in mensenhanden. Misschien goed om dat ook in de komende weken vast te houden. Als het stil wordt en het gemis mensen naar de keel grijpt.
Ds. Antoinette van der Wel, dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10 81 26 31