Deze zomer ging een lang gekoesterde wens in vervulling en reisden we als gezin naar IJsland. De reisgidsen lagen al jaren op de boekenplank en wat waren we blij dat het dit jaar dan eindelijk ging gebeuren. Het werd een prachtige reis, met overweldigende vergezichten, indrukwekkende watervallen en voor ons vreemde natuurverschijnselen. Een van de dingen die ons opviel was de stilte die daar letterlijk hoorbaar was. Weinig verkeer, geen treinen en alleen de geluiden van de natuur. De korte nachten die wel heel donker waren door het gebrek aan lichtvervuiling. Wat heb ik genoten van de stilte, de plaatsen waar we offline waren en de indrukwekkende natuur.
Bij stilte moet ik altijd aan het verhaal van Elia denken, die zo graag de Eeuwige wil zien. Hij blijkt niet in alle heftige natuurverschijnselen zichtbaar te worden, maar juist in het zachte suizen van de stilte. Ik kon het me deze zomer opeens voorstellen, hoe in de stilte ruimte komt voor de ontmoeting, hoe als het geraas om je heen verstomt er een leegte komt, ruimte voor rust en ontmoeting.
Nu weer terug in de drukte van alledag, probeer ik die stilte nog vast te houden, hoop ik dat wij met elkaar rustpunten zullen vinden in de hectiek van het leven, plaatsen van ontmoeting.
Ds. Antoinette van der Wel (dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10 81 26 31)