Een paar keer per jaar spreken we als collega’s uit Zwijndrecht en Ambacht met elkaar. We komen samen in één van onze kerken en na een liturgisch moment gaan we met elkaar in gesprek. Deze zogenaamde werkgemeenschappen vinden overal in het land plaats en horen bij ons werk. Het is voor ons niet alleen een plek van ontmoeting, maar ook een moment om van elkaar te horen hoe het gaat en waar we tegen aan lopen. We vinden het belangrijk om samen te studeren en kiezen telkens een boek uit om over in gesprek te gaan. In de afgelopen periode stond het boek van Andrew Root, ‘Wachten op God, vanuit geloof en geduld bouwen aan je gemeente’, op de planning. Als ik dit schrijf is de bespreking nog niet geweest, maar heb ik het boek gisteren wel uitgelezen.
Root daagt ons uit de tijd te nemen om te zoeken naar wat je gemeente als kern van haar bestaan ziet en niet te snel in allerlei oplossingen te schieten om je gemeente te laten groeien. Vertel elkaar de verhalen van hoe en waar je iets van God hebt ervaren. Het wachten vraagt een actieve houding en wordt gekleurd door verwachten, vertrouwen dat God zelf zijn kerk bouwt. Durf je het aan, net als die eerste gemeente in Handelingen, om te wachten, te wachten tot God zich laat zien en ons ontmoet, om vervolgens vanuit die ontmoeting verder te gaan. Ik ben dan ook zeer benieuwd naar onze bespreking volgende week. Want hoe doe je dat, actief wachten? En hoe weet je of God zich laat zien? Waar lopen we de Eeuwige misschien ongelooflijk voor de voeten met al onze goedbedoelde acties?
Het maakt dat ik ook weer aan het denken ben gezet over wat de kern van ons gemeente-zijn is. Waar zit ons hart? Waar en wanneer hebben wij de Eeuwige ontmoet?
Ds. Antoinette van der Wel (dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10812631