Afscheid
Doet altijd pijn. Ik heb het heel goed gehad in de gemeente van De Open Hof. De afgelopen weken heb ik mensen bezocht, die moeilijk in de kerk komen en waar ik goed contact mee heb gehad. Ook heb ik mijn kasten opgeruimd. Op die manier wordt je herinnerd aan alles wat er in 15 jaar is gebeurd. Natuurlijk hebben jullie me ook bij mijn jubileumviering al herinnerd aan intieme momenten die we samen hebben beleefd. Ik dank jullie voor de kansen die ik kreeg, het vertrouwen dat jullie in mij hadden.
In ‘Ambacht’ heb ik me altijd gedragen gevoeld door gemeente, het moderamen, de kerkenraad en mijn vertrouwenspersonen: Bas van Nes, Jan Nugteren, Leny Stehouwer en Geertje Plaisier.
Ik wil Teus danken voor alle goede zorg. Hij was vaak mijn ogen en oren in de gemeente. Ook zag hij het als ik het moeilijk had in mijn werk.
Dank ook voor de organisten en dirigenten die voor mooie muziek zorgden.
Het is ook genieten geweest met de collega’s van het Vierluik.
Uiteraard zijn er veel mensen waar ik meer of minder intensief mee heb samengewerkt.
Ik kijk terug op de Waterconferentie en op het Oratorium De Graankorrel, op de rouwgroepen met Gerrit Rijkens en de Alzheimergroep met Wenny van der Hee. Er waren ook gespreksgroepen en catecheses.
Ook kwam ik veel in De Blije Borg, drie jaar als geestelijk verzorger naast het werk in De Open Hof.
De Open Hof is een fijne warme gemeente, die naar elkaar omziet.
Ik vertrouw er op dat dit blijft.
Koos en ik blijven in Zwijndrecht wonen, ik zal nog een paar keer per jaar op zondag voorgaan. En zolang er geen opvolger voor me is kunnen jullie een beroep op me doen.
Maar niet te vaak, ik hoop tijd te hebben voor mijn kleinzoon, voor mijn oude lieve moeder en ook voor hobby’s.
Natuurlijk zijn Daniel Poesiat en Emöke van Bolhuis al bekende pastores in De Open Hof.
Als afscheidsgebaar heb ik zakjes bloemenzaad laten uitdelen. Het zaad herinnert mij aan de uitvoering van het paasoratorium De Graankorrel. We hebben het oratorium een aantal jaren gezongen. Veel liederen zingen door mijn hoofd. Op het zakje bloemenzaad staat een tekst uit het oratorium:
In de blik van de ander,
in een gebaar van liefde,
in de vreugde over het leven,
in troost die warmt
verschijnt de Eeuwige, Alomtegenwoordige, Ongeziene, Dichtbije.
Haar/Hem zij onze lof en dank!
Eraan toegevoegd heb ik:
‘Bedankt voor jullie vertrouwen en de bijzondere momenten
in de tijd dat ik jullie dominee mocht zijn.’
De contacten die we samen hadden, zijn altijd ook zaaien. We zaaien woorden, we zaaien gebaren. Pas later zien we wat er is gaan groeien. Dit noem ik de werking van Gods Geest. In de gelijkenis van de zaaier ( Lukas 8) lezen we dat niet alles wat we zaaien ook opkomt, maar wat op komt draagt heel ruim vrucht.
In vertrouwen op de Eeuwige, wens ik jullie alle goeds en dank jullie voor 15 bijzondere jaren.
Marianne Moerland