Het licht breekt door

Op onze vakantie in Toscane bezochten we menig kerkje. Heerlijk om even uit het felle licht de stilte binnen te stappen. Ik ga meestal gewoon op de achterste bank zitten om rustig om me heen te kunnen kijken. In zo’n klein dorpje, ergens onderweg, zagen we dit kunstwerk. Het is een massieve en roestige metalen plaat die is open gezaagd en waarbij de kanten als een soort deur op een kier zijn gezet. Er achter brandt licht. Ik moet gelijk denken aan het lied van Leonard Cohen. There’s a crack in everything, that’s how the light gets in. (Er is een barst in alles, zo komt het licht tevoorschijn). Ik vind dat een troostende gedachte. Ons leven is maar al te vaak vol van breuken en scheuren. Niemand komt immers ongeschonden door het leven heen. En hoewel wij altijd ons best doen om barsten en scheuren te vermijden, voor onszelf en wie ons lief zijn, is het leven allesbehalve maakbaar. Maar wat een troost je te bedenken dat in die scheuren en barsten ook licht ons tegemoet komt. In dat kleine kerkje, waar het licht me tegemoet kwam, wist ik weer dat juist dat licht ook met God te maken heeft. Dat hoe kwetsbaar wij ook zijn, juist in die kwetsbaarheid Gods licht ons kan bereiken. Dat maakt de scheuren en barsten in ons leven niet makkelijker, maar terugblikkend wel beter te dragen.

Ds. Antoinette van der Wel, dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10 81 26 31


Aan tafel…

Het nieuwe jaarthema van de PKN is ‘Aan tafel’, een thema waar ik blij van word. Aan tafel komt het hele leven voorbij, worden verhalen gedeeld, wordt gelachen, gehuild, gedebatteerd en soms vol overgave geruzied. Hoewel uit onderzoek blijkt dat steeds minder mensen met elkaar aan tafel eten, hecht ik er zeer aan om ten minste een keer per dag mijn huisgenoten aan tafel te treffen. Het is niet alleen het moment om de dag door te nemen, maar vooral ook om elkaar weer even in de ogen te zien. Op vakantie in Toscane genoten we van het heerlijke eten in de zon, van de aandacht die werd besteed aan het, met enkele ingrediënten, op tafel zetten van een heerlijk bord eten. Het nodigt me uit nieuwe recepten te gaan proberen.

Prachtig vind ik de vele bijbelverhalen waarin samen wordt gegeten. Haastig bij de uittocht uit Egypte, in bijzonder gezelschap in de evangeliën. Altijd weer blijkt het delen van de maaltijd een moment van bezinning en ontmoeting. Wat wordt gegeten, lijkt niet zo vreselijk belangrijk te zijn, tenzij de profeten beschrijven hoe het eraan toegaat als de Eeuwige zijn mensen bijeenbrengt. Dan vloeit de wijn rijkelijk en wordt het lekkerste eten aangedragen.

Aan tafel wordt het leven gedeeld, worden we aan elkaar toevertrouwd, krijgen we zicht op hoe het leven is bedoeld. Daar waar iedereen mag aanschuiven, een plekje aan de  tafel krijgt, wordt iets zichtbaar van Gods koninkrijk. Waar we brood en wijn met elkaar delen, nemen we een voorproefje op dat rijk. We worden uitgenodigd, we zijn welkom, er is een plaats voor ons gereserveerd. Zo samen vieren, zo samen tafelen, zo welkom zijn, daar wordt een mens gelukkig van. Aan tafel…

Ds. Antoinette van der Wel (dsavdwel@deopenhof-hia.nl telefoon 06-10 81 26 31)


Inzamelen voor de voedselbank

De commissie GroeneKerk en de voedselbank hebben de handen ineen geslagen en een buurtkast gerealiseerd. In de hal van de kerk staat de eerste zondag van de maand een krat klaar. Aan u de vraag om ons aan producten te helpen.
Er is behoefte aan: pastasaus, toiletpapier (alleen kleine verpakking), blik soep, maandverband, tampons, wasmiddel en koffie.

De producten gaan naar de voedselbank en de voedselbank vult de buurtkast bij.

Zondag 3 juli starten we met inzamelen. Neemt u ook een product mee om te doneren? Hartelijk dank.

 

Werkgroep Groene kerk: Ria Kool: riakool@xs4all.nl 

Anja van der Weijde: anjavanderweijde@gmail.com


Bijbelkring

Op vrijdag 24 juni om 11.00 uur is de laatste bijbelkring voor de zomer. We lezen dan met elkaar de slothoofdstukken: Openbaring 21 en 22. Schuif gerust aan als u belangstelling heeft. In september gaan we met een nieuw bijbelboek van start.

Ds. Antoinette van der Wel, dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10 81 26 31


Ga je met me mee?

‘Geef dan uw knecht een opmerkzaam hart’
1 Koningen 3: 9

Na het kringgesprek met Anja Bruijkers (geestelijk verzorger) kwam ze schuifelend naar me toe. ‘Ga je met me mee? Ik voel me niet zo goed.’ ‘Wilt u even gaan liggen misschien?’ ‘Nee, dat is het niet, ik ben zo alleen en dat voel ik hier,’ haar hand op haar hart leggend.

Met kleine pasjes liep mevrouw L. naar haar kamer. De eerste maanden van haar verblijf was haar kamer leeg op een bed en een kast van het huis na. Inmiddels hangen er schilderijen en staan er meubeltjes; een eettafel met stoelen, een fauteuil, een salontafel. Mevrouw L. pakte een washand waar kleurpotloden in zaten. Op de eettafel stond een mandje met nog meer kleurpotloden. ‘Dit helpt een beetje, dan voel ik iets, ik wil iets voelen, begrijp je? Het maakt me rustig.’ Mevrouw L. liet enkele potloden door haar handen gaan. ‘Kleuren doe ik zelf, niemand hoeft me dan te helpen. Mijn man vindt het maar raar, hij begrijpt het niet.’

Razend knap vind ik het, dat ze heeft uitgevonden dat kleuren haar helpt. Ze bedankte me voor het luisteren, ‘want dat helpt ook altijd.’ Beschaamd liep ik haar kamer uit, beseffend dat ik haar nu pas begreep. Mevrouw L. had zich niet al kleurend teruggetrokken in haar eigen wereldje. Mevrouw L. was aan het overleven middenin de wereld, in het leven dat haar in zijn greep had gekregen op een paar vierkante meter, ‘terwijl ik altijd buiten was.’

De vragen van Anja hadden haar gedachten omgewoeld. ‘Waar word je blij van, wat had je anders willen doen in je leven, welk seizoen past bij je?’ En toen was mevrouw L. gaan praten. Ze voelde dat ze het kwijt moest. ‘Ga je met me mee?’

Tineke Vroegindeweij


Pasen 2022

Wat was het heerlijk om Pasen te vieren. De dagen in de stille week waarop we zongen, avondmaal vierden in een grote kring, het lijdensevangelie lazen en de nieuwe paaskaars door Astrid werd binnengedragen. We ontstaken een lichtje aan de kaars en de kerk werd helder verlicht. Op paasmorgen met de kinderen in de dienst, waar vrolijk de toon werd gezet van nieuw begin. Wat heb ik genoten van heel gewoon in de kerk zijn, na twee jaar Pasen in lockdown. De vrijheid om het feest te vieren, om bij elkaar te zijn, om naar buiten te lopen met je koffie in de hand en te genieten van de lente, wat is het toch bijzonder. In de krant lees ik dat in Oekraïne ook Pasen wordt gevierd. Het leven vieren in een omgeving van dreiging en geweld, hoe doe je dat? Ik was geraakt door een oudere vrouw, die zei: ook al hebben we niets, vieren zullen we! Het paasfeest als dwarse daad van verzet tegen alles wat mensen bedreigt, zo is het volgens mij bedoeld. Hoe bewonderenswaardig is die veerkracht, hoe krachtig het licht dat opgaat, zelfs in de meest donkere nacht. Het raakte me dit jaar meer dan ooit. De kaars die we thuis aanstaken bij de lunch op zondag, de warme dagen, de lente, het licht en het leven. Het teken van Gods trouw als een regenboog over ons leven gespannen. Laten we hopen en bidden dat ook elders op deze aarde mensen in vrede mogen vieren.

Dank je wel, Teus, ambtsdragers, lieve vrijwilligers van De Open Hof, voor de schikkingen, de muziek, het ontbijt, de koffie, de zaaibakjes voor de kinderen, het was een prachtig feest.

Ds. Antoinette van der Wel (dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-1081263)


Labyrint lopen Zaterdag 7 mei a.s.

Wie gaat er mee een labyrint lopen?

In een labyrint volg je gewoon het pad en laat je je gedachten de vrije loop. Soms lijk je bijna in het hart uit te komen, dan voert je weg juist weer naar de rand. Een labyrint symboliseert onze levens- en geloofsweg. Soms lijken we heel dicht bij de bron van ons leven, bij God te zijn, soms lijkt de afstand bijna onoverbrugbaar. Een labyrint nodigt uit om aandachtig te leven. Waar ben ik nu, waar kom ik vandaan en hoe ga ik nu verder? Kortom, een labyrint lopen geeft te denken….

Meer informatie over het labyrint en de kerk De Ark: klik hier.

 

Waar: Berkel en Rodenrijs, Labyrint lopen in het Annie M.G. Schmidtpark
Wanneer: Zaterdag 7 mei a.s.

Programma:

  • 9.30 uur: Verzamelen bij De Open Hof waarna we gezamenlijk met auto’s naar Berkel en Rodenrijs vertrekken.
  • 10.00 uur: Ontvangst met koffie en thee in de De Ark te Berkel en Rodenrijs. We ontmoeten gemeenteleden van De Ark. Uitleg door ds. Koos Zijlstra in de kerk De Ark
  • 13.00 uur: Terug bij De Open Hof

Kosten: Helemaal gratis! Met elkaar de benzinekosten delen, mag natuurlijk wel.
Aanmelden: Graag voor 29 april 2022 bij dsavdwel@deopenhof-hia.nl telefoon 06-10812631.

Een labyrint lopen hoeft niet inspannend te zijn.Iedereen is van harte welkom.

Commissie Vorming en Toerusting


Laat je linkerhand niet weten wat je rechterhand geeft…

Dit bijbelvers uit Mattheüs 6, kwam deze week spontaan bij mij op toen ik bij thuiskomst uit Ambacht een doos met planten aantrof. Er zat een hartelijk kaartje bij, dat mij deed vermoeden dat de gulle gever waarschijnlijk vorige week in de kerk was, met een beetje water en aandacht zouden de planten wel gaan groeien. Maar een naam ontbrak op het kaartje. Nu ben ik van nature nieuwsgierig, of mooier gezegd belangstellend en een cadeautje krijgen zonder te weten van wie, is dus best lastig voor me. Ik heb de planten in kleurige potten gezet en ze staan nu vrolijk in ons nieuwe huis.

Jaren geleden preekte ik eens over het zitten onder je eigen wijnrank en vertelde eerlijk dat mijn wijnrank absoluut geen vruchten voortbracht. Wie schetst mijn verbazing toen ik na een vergadering opeens trossen druiven zag hangen aan mijn miezerige wijnrank. Het gemeentelid die hier verantwoordelijk voor was heeft maanden pret gehad, omdat ik echt niet wist wie dit had gedaan. Zelfs mijn mannen thuis, die geholpen hadden, hielden de kaken stijf op elkaar. Toch heeft het ook iets prachtigs, lieve woorden en wensen, anoniem ontvangen en vervolgens gewoon genieten van wat je toevalt. Dat lijkt verdacht veel op het mooie bijbelse woord: genade.

Ds. Antoinette van der Wel, dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10 81 26 31