Het is bijna Aswoensdag. Pasen valt dit jaar vroeg en de veertigdagentijd is al bijna begonnen. Een tijd van bezinning en aandacht, van een stapje terug doen, om ruimte te maken voor de Eeuwige. Als kind, wonend in België, bewaar ik sterke herinneringen aan Aswoensdag. Ik zat op de muziekschool in ons dorp en op Aswoensdag kwamen de andere kinderen naar de les met het verhaal van biechten en een kruisje halen. Sommigen hadden de as nog op hun voorhoofd, anderen hadden het snel weggepoetst voor ze kwamen. Als rechtgeaarde Nederlandse protestant, deed ons gezin uiteraard niet aan Aswoensdag. We gingen altijd wel naar de carnavalstoet in de dichtstbijzijnde stad kijken. Van die stoet herinner ik me vooral het snoep dat werd uitgestrooid, maar carnaval zelf vierden we amper. Op Aswoensdag vertelden de anderen over wat ze gebiecht hadden. Het waren kruimelzonden. Over snoepjes pikken, over je broertje pesten en over ongehoorzaam zijn aan ouders. Velen van hen hadden een vastenblikje. Daar werden alle snoepjes ingestopt die alleen op zondag werden opgegeten. Want de vasten worden op zondag altijd even opgeheven. Terugblikkend vraag ik me nu af, wat doen we in die veertig dagen waarin we toeleven naar het paasfeest? Vasten we nog? Blikken we terug op wat verkeerd ging in de afgelopen periode en spreken we dat uit? Zoeken we onze naaste op? In een wereld die vanzelfsprekend doordraait zouden deze dagen een periode van stilte kunnen zijn. Een tijd om te bezinnen over hoe kwetsbaar dit leven is, hoe kwetsbaar onze aarde is. Ik ben benieuwd of u enig vasten in acht neemt. Eet u minder vlees? Neemt u afstand van de sociale media? Geeft u bewust minder geld uit? Laat u de luxe koekjes voor wat ze zijn? Gaat u op zoek naar stilte? Ik hoor graag hoe u vorm geeft aan deze veertig dagen van bezinning.
Ds. Antoinette van der Wel (dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10 81 26 31)