06-01-2014
Inmiddels is 2014 al een paar weken oud en de kans is groot dat u slachtoffer bent geworden van het volgende: u bent teruggevallen in uw dagelijks leventje. Is dat allemaal zo erg dan? Is slachtoffer niet een heel negatief woord als omschrijving van uw dagelijks leven? Misschien wel, misschien niet. Alles hangt af van wat u op de laatste dag van 2013 dacht. Terugkijkend op dat jaar, voelde u zich tevreden? Was u gelukkig met hoe dingen gelopen waren? Had u dingen anders willen doen? Kortom: had u een reden om met goede voornemens aan het nieuwe jaar te beginnen?
Veel mensen beginnen toch met één of twee goede voornemens aan het nieuwe jaar. Ze zouden graag dingen anders zien in hun leven en het begin van het jaar geeft ook het gevoel van een frisse start. Het is een nieuw jaar en nieuwe ervaringen en gebeurtenissen zullen dit jaar vormgeven. Een mooie motivatie om zelf het heft in handen te nemen en de dingen te veranderen die je graag anders zou willen zien. Waar een wil is, is een weg en zonder deze weg in te slaan, zult u nooit bij de gewenste bestemming uitkomen.
Maar waarom zult u nu, drie weken later, slachtoffer geworden zijn van uw dagelijks leventje? De kans is namelijk groot dat u wat minder heeft bereikt dan u misschien had gehoopt. De pondjes gaan er toch niet zo snel af, het contact met een familielid/vriend/buur begint na een goed begin toch alweer wat te verwateren en u zit ook niet meer elke zondag trouw in De Open Hof kerk, zoals u dat nog wel had voorgenomen. En ja, hoe makkelijk is het dan te concluderen dat het er toch weer niet in zit? Dat u maar gewoon weer beter verder kunt gaan waar u was gebleven, want er zal toch niet zoveel veranderen. Er zijn ook genoeg mensen die niet eens meer aan goede voornemens beginnen, omdat ze weten dat daar toch niets van terecht komt. Margaret Thatcher zei ooit: ‘ Niemand zou zich de Barmhartige Samaritaan herinneren als hij alleen maar goede voornemens had gehad. Maar hij bezat ook geld.’ Oftewel, met een goede wil alleen kom je er niet. Je hebt ook een beetje geluk en steun nodig om iets te kunnen bereiken. Een sombere gedachte voor diegenen die niet meer kunnen vertrouwen op dit beetje geluk en steun. Wat kunnen zij dan immers nog bereiken?
Maar laten we deze negatieve gedachte van Thatcher nu eens omdraaien. Wat zou iemand bereiken die wel een beetje geld heeft, maar niet de goede voornemens? Zou diegene niet net zo zijn als alle andere mensen in de gelijkenis van de Barmhartige Samaritaan de man links lieten liggen? Ook zij hadden immers wel de middelen om de man te helpen, maar kozen ervoor dit niet te doen. In hun leven waren andere dingen belangrijker en het helpen van gewonde man zou toch niet zoveel oplossen. Dan konden ze iedereen wel gaan helpen en daar was toch geen beginnen aan? De bekende druppel op de gloeiende plaat.
En juist deze druppel is in dit verhaal zo belangrijk. Het is namelijk die ene beslissing van de Samaritaan, die voor de gewonde man een wereld van verschil uitmaakt. Op een grote schaal van problemen en ellende in de wereld betekent de actie van de Samaritaan bijna niets, maar tegelijkertijd ook alles. Hij is immers niet de enige druppel. Talloze mensen in de wereld, in uw omgeving, zijn dagelijks bereid precies hetzelfde te doen. En lost dat dan alle problemen in de wereld op? Is er meteen een 100% resultaat? Nee, natuurlijk niet, maar het is wel iets wat het waard is naar te streven. En natuurlijk is het makkelijker als er een beetje geluk en steun is om u hierbij te helpen. Dat u meteen resultaat ziet van uw acties. Dat de pondjes er meteen afvliegen en dat u meteen een goed contact opbouwt met uw naaste. Maar houdt het dan op wanneer u dit niet meteen ziet? Nee, want elk mooi resultaat begint bij een goed voornemen. Zonder een goed voornemen zal er immers niets veranderen. En als het dan toch tegenzit en u zich als een druppel op een gloeiende plaat voelt, dan is er altijd 2015 nog voor een frisse start vol goede voornemens.
Gelukkig nieuwjaar!
Lars van IJzendoorn