Het gefluister van een zachte bries

Het is in ons gezin een traditie om onze eigen kerstkaartjes te maken. We zoeken een mooie zelfgemaakte foto uit en een passend citaat. Met een man en zoon die van fotograferen houden is de foto vaak al van te voren gekozen. Dit prachtige kerkje in IJsland vonden we allemaal prachtig in zijn eenvoud midden in het overweldigende landschap. Het stond er zo krachtig en uitnodigend aan het eind van een smal weggetje. Ik moest er gewoon even naartoe en werd geraakt door de onnoemelijke stilte en vrede die ervan uitging.

Het citaat was een zoektocht maar we kozen voor deze: na de stilte komt muziek het dichtst bij het zeggen van het onzegbare (Aldous Huxley). Stilte en muziek hebben voor mij beiden te maken met het geheim dat wij God noemen. Waar taal en beelden soms tekort schieten kunnen de stilte en muziek een wereld voor je openen.

Wat kan een mens behoefte hebben aan stilte. Alle drukte om ons heen, de geluiden van verkeer, sociale media en een economie die altijd doordraait, maakt dat stilte een groot goed is in onze wereld. Ik moet bij stilte altijd denken aan die prachtige beschrijving in 1 Koningen 19, waar Elia ten einde raad vraagt God te mogen zien. In al het natuurgeweld blijkt hij niet te zijn, maar juist in het gefluister van een zachte bries.

En soms is er opeens een lied of melodie. Er wordt een wereld opgeroepen en je weet je opeens diep geraakt.

Elke keer als ik naar de foto kijk kan ik niet alleen de stilte weer oproepen, maar ook het gevoel van gedragen zijn, van een geheim groter dan mezelf.

Ik wens u voor 2023 stilte, muziek en zo nu en dan een glimp van het geheim.

Ds. Antoinette van der Wel (dsavdwel@deopenhof-hia.nl en telefoon 06-10 81 26 31)